Henryk Wieniawski urodził się 10 lipca 1835 roku w Lublinie. Był wybitnym kompozytorem, skrzypkiem i pedagogiem muzycznym. Pierwsze muzyczne lekcje pobierał u swojej matki Reginy, która uczyła się gry na fortepianie w Paryżu. Henryk bardziej zainteresował się jednak wiolinistyką. Dom, w którym odbywało się wiele spotkań artystycznych i w którym gościło wielu wybitnych artystów również pomógł w kształtowaniu talentu Henryka. Uzdolniony muzycznie był również jego wuj (brat matki Edward Wolff), brat Józef i siostrzeniec Adam.

Kolejnymi nauczycielami uczącymi Henryka po matce byli Jan Hornziel, zawodowo związany z warszawskim Teatrem Wielkim, Antoni Parys, Stanisław Serwaczyński. Jego pierwszy występ odbył się gdy miał zaledwie 7 lat. Rok później trafił na kształcenie do Paryża. Wiązał nadzieję z dostaniem się do słynnego Konserwatorium Muzycznego, problemem jednak było to, że przyjmowano do niego młodzież od 12 roku życia i tylko narodowości francuskiej. Jednak dostrzeżono wybitny talent i potencjał Henryka, a ten 28 listopada 1843 roku został studentem wymarzonej uczelni w klasie Josepha Lamberta Massarta.

Początkowo pieczę nad nim trzymał asystent pedagoga - J. Clavel, jednak już po roku kształcenia Wieniawskiego zaczął uczyć sam Massart. Po 3 latach nauki został dopuszczony szybciej do egzaminu końcowego wraz ze starszymi studentami. Znaczenie miał konkurs muzyczny, który Wieniawski zwyciężył stając się tym samym najmłodszym absolwentem paryskiego konserwatorium. W tym czasie miał tylko 11 lat. Pomimo ukończenia szkoły pozostał w Paryżu, a po dwóch latach dołączyła do niego matka i brat Józef, który podjął naukę gry na fortepianie na tej samej uczelni co Henryk.

Henryk Wieniawski - 31 grudnia 1879

30 stycznia 1848 roku dał w stolicy Francji pożegnalny koncert i wraz Józefem i wujem Edwardem Wolffem wyruszył w trasę koncertową zaczynając od Petersburga, a następnie intensywnie koncertując po różnych, europejskich miastach. Wpływ na to miało przede wszystkim to, że był stypendystą podlegającym pod rosyjskiego cara. Od tego czasu kariera Wieniawskiego nabierała tempa. Tworzył, koncertował oraz rozwijał się muzycznie. Był np. solistą na petersburskim dworze, został profesorem klasy skrzypiec na Konserwatorium Brukselskim. Zmarł w Moskwie 31 marca 1880 roku w wieku 44 lat.

Znaczek pocztowy w temacie 16. Międzynarodowy Konkurs Skrzypcowy im. Henryka Wieniawskiego wyróżnia się grafiką, na której widnieje kompozycja składająca się z części skrzypiec i nazwy tematu. Z lewej pionowo od góry oznaczenie Polskiej Wytwórni Papierów Wartościowych S.A., roku emisji 2022 i autora projektu Bożydara Grozdev. Z prawej oznaczenie emitenta Polski i nominału 3,90 zł. Nakład 144 000 egzemplarzy, każdy o wymiarach 31,25 x 39,5 mm, na arkuszach sprzedażnych po 12 sztuk. Drukowane offsetem na papierze fluorescencyjnym.

Znaczek pocztowy poświęcony 16. Międzynarodowego Konkursu Skrzypcowego im. Henryka Wieniawskiego

W 2022 roku konkurs muzyczny odbędzie się po raz szesnasty w dniach 7-21 października w Poznaniu. Jego pierwsza edycja miała miejsce w 1935 roku w Warszawie. Jest najstarszym konkursem gry na skrzypcach na świecie. Pomysłodawcą był bratanek Henryka Adam Wieniawski, a organizowało je Warszawskie Towarzystwo Muzyczne. Już od początku istnienia założenie było takie, że zmagania odbywać się będą co pięć lat, jednak druga edycja miała miejsce dopiero po 17 latach w 1952 roku w Poznaniu. Od tego czasu jednak spotkania udaje się organizować cyklicznie w auli poznańskiego Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza.

Źródła:

https://pl.wikipedia.org/wiki/Mi%C4%99dzynarodowy_Konkurs_Skrzypcowy_im._Henryka_Wieniawskiego

https://www.wieniawski.pl/zyciorys_henryka_wieniawskiego_czesc_1.html

https://www.poczta-polska.pl/sklep/kolekcje-filtelistyczne/nowosci/