W latach 70 XIX w żelazne fregaty, korwety zaczęły się rozrastać wykonując zadania krążownicze. Miana “krążownik” (KR) zaczęto używać jako nowej nazwy klasy. Stosowano podział w zależności od wielkości okrętu, na KR I, II, i czasami III klasy. Początkowo budowano KR nieopancerzone. Z czasem pojawił się pancerz, stając się cechą charakterystyczną ogółu krążowników. Ich zadaniem było prowadzenie rozpoznania i ubezpieczanie OL w czasie walki. Prowadziły także działania krążownicze na liniach komunikacyjnych nieprzyjaciela.

Czytaj dalej...

Okręt Liniowy (OL)- okręt przeznaczony do walki w linii wykorzystujący zasięg artylerii, pojawił się we flocie żaglowej w II połowie XVII w. Wprowadzenie napędu parowego niewiele zmieniło w nazewnictwie, natomiast zastosowanie pancerza spowodowało, że coraz częściej OL nazywano pancernikami. Taka terminologia nie jest dokładna, ponieważ pancerz stosowano również na mniejszych okrętach: krążownikach, monitorach, kanonierkach, okrętach obrony wybrzeża i innych. Czytaj dalej...

W ciągu rozwoju okrętów trwała rywalizacja pomiędzy pancerzem, a artylerią. Początkowo pocisk nie mógł przebić żelaznego pancerza, w związku z czym zwiększono kaliber i moc pocisku. Kiedy go przebijał zwiększono pancerz i tak bez końca.

Czytaj dalej...

Na początku XIX w. na morzu pojawił się silnik parowy. Z wielkim trudem został zaakceptowany przez admirałów i marynarską brać. Żagiel, który przez wieki panował na morzach odpłynął w sina dal. Jednak nic nie trwa wiecznie, z czasem silnik parowy został zastąpiony silnikiem spalinowym, a ten reaktorem atomowym i tak koło się zamknęło, para  powróciła na morza i oceny. Czytaj dalej...