Przechadzając się po polskich parkach mamy niepowtarzalną okazję do obserwacji różnorodnych gatunków ptaków. Część z nich zostaje uwieczniona na znaczkach pocztowych z serii ptaki. Dzięcioł duży z jego efektownym upierzeniem, strzyżyk z jego energicznym śpiewem, dzwoniec dodający kolorów otoczeniu czy pierwiosnek symbolizujący nadejście wiosny. Te ptaki nie tylko urozmaicają krajobraz swoją obecnością, ale też pełnią kluczowe role ekologiczne. Przez swoje zachowania takie jak rozmnażanie, zdobywanie pokarmu czy budowanie gniazd, wpływają na strukturę i dynamikę lokalnych ekosystemów. Ich unikalne cechy typu upierzenie czy śpiew, są wynikiem milionów lat ewolucji i przystosowania do środowiska.
Dzięcioł duży jest powszechnym ptakiem w polskich parkach. Ma czarno-białe upierzenie. Samce posiadają czerwoną plamę na potylicy. Samice tej plamy nie mają. Obie płcie mają czerwone plamy pod ogonem. Ptak ten ma od 23 do 26 cm długości. Jego rozpiętość skrzydeł to od 34 do 39 cm. Dzięcioł używa mocnego dzioba do kucia w drewnie. Dzięki temu znajduje pokarm i komunikuje się.
Głównie żywi się owadami, jednak lubi też orzechy, nasiona i jagody. Czasami zjada soki drzewne. Kucie oznacza poszukiwanie pokarmu, ale też komunikację. Dzięki silnemu dziobowi, kucie jest bezpieczne dla dzięcioła.
Rozmnażanie odbywa się w dziuplach, dzięcioły bardzo dbają o młode. Chronią je przed drapieżnikami. Dzięcioł duży jest zatem charakterystycznym mieszkańcem polskich lasów. Wyróżnia się wyglądem i zachowaniem.
Strzyżyk to mały ptak, który żyje w polskich parkach. Ma około 9 do 10 cm długości. Waży do 10 gramów. Jego upierzenie jest brązowe i prążkowane. Dzięki temu, dobrze się maskuje. Strzyżyk ma krótki ogon. Często trzyma go zadartego do góry.
Jego śpiew jest silny i melodyjny. Można go słyszeć z daleka, a strzyżyk śpiewa w dzień i w nocy. Szczególnie aktywny jest przed sezonem rozrodczym. Strzyżyk żywi się małymi owadami i pająkami. Szuka pokarmu w gęstwinie. Jego zwinność pozwala mu dotrzeć do trudno dostępnych miejsc.
Ten ptak jest osiadły. Rzadko opuszcza swoje terytorium. Buduje gniazda w formie kopuł i są one ukryte i zbudowane z liści, traw i mchów. Samica może mieć kilka lęgów w sezonie. Mimo małych rozmiarów, strzyżyk jest pełen energii. Jego śpiew czyni go cenionym mieszkańcem parków.
Znaczek pocztowy Ptaki polskich parków z 2024 roku
Dzwoniec to kolorowy ptak występujący w polskich parkach. Jest większy od wróbla. Ma około 14 do 16 cm długości. Jego upierzenie jest zielone. Ma niebieskie skrzydła i ogon. Na głowie widać czarną "maskę". To cecha charakterystyczna dla samców. Samice są mniej kolorowe.
Dzwoniec słynie z melodyjnego śpiewu. Jego głos przypomina dzwonienie. Stąd nazwa ptaka. Śpiewa zwykle na wiosnę. Wtedy jest najbardziej aktywny. Ptak ten żywi się głównie nasionami. Lubi też owady. Żeruje na ziemi i wśród krzewów. Dzwoniec często odwiedza karmniki. Lubi miejsca, gdzie są drzewa i krzewy.
Gniazduje w gęstych zaroślach. Buduje gniazdo z traw i gałązek. Samica składa od 4 do 6 jaj. Wychowuje młode razem z samcem. Dzwoniec jest ptakiem towarzyskim. Często tworzy małe stada. Jest widywany w parkach przez cały rok. Jego barwne upierzenie i śpiew uprzyjemniają spacery po parku.
Pierwiosnek to niewielki ptak obserwowany w polskich parkach. Jego długość ciała wynosi około 12 cm. Jest niewiele większy od wróbla. Upierzenie pierwiosnka jest oliwkowo-zielone. Na głowie ma charakterystyczne żółte plamy. Te plamy są widoczne także na skrzydłach.
Ptak ten jest znany z melodyjnego śpiewu. Jego głos jest czysty i donośny. Śpiew pierwiosnka oznacza nadejście wiosny. Najczęściej śpiewa o świcie. Pierwiosnek żywi się głównie owadami. Szuka pokarmu w koronach drzew. Jest zwinnym łowcą. Latem zjada też jagody.
Gniazduje w dziuplach lub budkach lęgowych. Gniazdo wyścieła miękkim materiałem. Samica składa od 5 do 7 jaj. Opieka nad młodymi jest wspólna. Pierwiosnek jest często widywany w parkach na wiosnę i latem. Jego obecność jest sygnałem zdrowego środowiska. Jego śpiew dodaje uroku wiosennym i letnim dniom.
Dodatkowo warto wspomnieć o szczegółach związanych z wydaniem znaczków pocztowych, które celebrują piękno i różnorodność ptaków polskich parków. Znaczki te zostały wydrukowane techniką offsetową, co jest popularną metodą druku. Użyto do tego papieru fluorescencyjnego, co sprawia, że znaczki mogą pięknie się prezentować pod specjalnym oświetleniem. Format każdego znaczka to 51 x 39,5 mm co jest typowym rozmiarem, pozwalającym na szczegółowe przedstawienie wizerunków ptaków. Całość została wydana w nakładzie 112 000 sztuk, a każdy arkusz sprzedażny zawiera 8 sztuk znaczków.