Kim był generał Anders?

Generał Władysław Anders to postać o kluczowym znaczeniu dla historii Polski, zasłużona zarówno w służbie wojskowej jak i w walce o niepodległość kraju.

Urodzony 11 sierpnia 1892 roku w Błoniu był synem administratora majątków ziemskich, wychowywanego w rodzinie o patriotycznych tradycjach. Jego kariera wojskowa rozpoczęła się po ukończeniu gimnazjum w Warszawie w 1913 roku, gdy wstąpił do Szkoły Oficerskiej w Petersburgu.

Podczas I wojny światowej służył w armii rosyjskiej na frontach wschodnim i kaukaskim. Po rewolucji październikowej w 1917 roku przyłączył się do polskich oddziałów walczących o niepodległość. Awansując stopniowo w 1918 roku został dowódcą 15 Pułku Ułanów Poznańskich i wziął udział w powstaniu wielkopolskim. W kolejnych latach, w trakcie wojny polsko-bolszewickiej odznaczył się w bitwie pod Zadwórzem, co zaowocowało otrzymaniem Krzyża Srebrnego Orderu Virtuti Militari.

Jednak losy Andersa zaważyły się szczególnie w okresie II wojny światowej. Walcząc na froncie wschodnim podczas kampanii wrześniowej, został zatrzymany przez Sowietów po agresji ZSRR na Polskę w 1939 roku. Przez rok był więziony i torturowany przez NKWD w Łubiance i Łefortowie w Moskwie, skazany nawet na karę śmierci. Uwolniony w 1941 roku objął dowództwo nad Armią Polską w ZSRR, jednakże trudne warunki życia i brak współpracy ze strony władz sowieckich zmusiły go do ewakuacji armii do Iranu.

Następnie, jako dowódca 2 Korpusu Polskiego, walczył w Afryce Północnej, na Bliskim Wschodzie i we Włoszech. Jego zasługą było zwycięstwo w bitwie o Monte Cassino w 1944 roku, co zaowocowało zdobyciem kluczowego klasztoru bronionego przez Niemców.

Po zakończeniu wojny Anders pozostał na emigracji w Wielkiej Brytanii, gdzie był jednym z przywódców polskiego podziemia, nie uznając władzy komunistycznej w Polsce. Zmarł 12 maja 1970 roku w Londynie, a jego ciało pochowano na cmentarzu wojennym pod Monte Cassino.

Generał Władysław Anders

Czym była Armia Andersa?

Armia Andersa, utworzona w 1941 roku na terenie Związku Sowieckiego na mocy układu Sikorski-Majski była polską formacją wojskową, której liczebność początkowo wynosiła około 40 tysięcy żołnierzy. Składała się głównie z byłych jeńców wojennych i zesłańców, którzy zgłaszali się do punktów rekrutacyjnych rozlokowanych w różnych częściach ZSRR. W skład Armii Andersa wchodzili również cywile, w tym kobiety i dzieci, którzy pragnęli opuścić sowieckie terytorium.

Podległa Naczelnemu Wodzowi generałowi Władysławowi Sikorskiemu, formacja miała współpracować z Armią Czerwoną przeciwko Niemcom. Jednakże z powodu trudnych warunków życia i braku kooperacji ze strony władz sowieckich, generał Anders zdecydował o ewakuacji Armii do Iranu, gdzie podporządkowała się rządowi polskiemu na uchodźstwie.

W 1943 roku Armia Andersa przekształciła się w 2 Korpus Polski liczący około 75 tysięcy żołnierzy, będący częścią 8 Armii Brytyjskiej. Korpus ten działał na Bliskim Wschodzie, w Afryce Północnej i we Włoszech, uczestnicząc m.in. w bitwach o Tobruk, Monte Cassino, Ankone i Bolonię.

Podczas działań wojennych formacje 2 Korpusu Polskiego wykazały się wyjątkowym poświęceniem i determinacją, zyskując uznanie aliantów. Wśród najbardziej znanych jednostek 2 Korpusu były: 2 Dywizja Pancerna, 3 Dywizja Strzelców Karpackich, 5 Kresowa Dywizja Piechoty, 12 Pułk Ułanów Podolskich oraz inne formacje wojskowe i cywilne, np. Polski Szpital Wojenny czy Polski Czerwony Krzyż.

Trasa ewakuacyjna i bojowa Armii Andersa i 2 Korpusu Polskiego, określana jako "Szlak Nadziei", przeszła przez Azję, Afrykę i Europę. Stała się symbolem walki o wolność i godność narodową, jak również nadziei na powrót do ojczyzny dla wielu Polaków. Jednocześnie była świadectwem trudności, jakie musieli przezwyciężyć żołnierze i cywile zmuszeni do opuszczenia swojej ziemi oraz wyrazem solidarności między różnymi grupami Polaków na obczyźnie. "Szlak Nadziei" był także okazją do nawiązania kontaktów i współpracy z innymi narodami i kulturami, które spotykały się w drodze Armii Andersa i 2 Korpusu Polskiego.

Miejsce pochówku Polaków na Monte Cassino

Znaczek pocztowy Armia Andersa – Szlak Nadziei

Znaczek pocztowy oddający hołd Armii Andersa – Szlakowi Nadziei, został wprowadzony do obiegu przez Pocztę Polską w dniu 30 listopada 2023 roku. Posiada on nominał 3,90 złotych i został wydany w nakładzie 144 000 sztuk. Jego graficzna kompozycja opiera się na kolorach białym, czerwonym i niebieskim, prezentując mapę świata z wyznaczoną trasą marszu Armii Andersa oraz 2 Korpusu Polskiego. Na tle widnieją symbole Polski i Włoch, a także kluczowe napisy: "Armia Andersa – Szlak Nadziei", "1939-1946" oraz "Polska".

Znaczek autorstwa grafika i projektanta znaczków pocztowych Andrzeja Gosika, stanowi część serii "Polska Niepodległa". Ta seria dedykuje swoje emisje ważnym wydarzeniom i postaciom z historii Polski. Dostępność znaczka obejmuje sprzedaż w placówkach Poczty Polskiej oraz w sklepie internetowym.

Generał Władysław Anders odegrał kluczową rolę w historii Polski, będąc symbolem walki o niepodległość i bohaterstwa w najtrudniejszych czasach. Jego kariera wojskowa, heroiczne czyny i poświęcenie dla sprawy narodowej uczyniły go ważnym bohaterem dla kolejnych pokoleń Polaków.

Znaczek pocztowy Armia Andersa - Szlak Nadziei

Źródła:

https://media.poczta-polska.pl/pr/824921/poczta-polska-zaprezentowala-kolejna-edycje-emisji-armia-andersa-szlak-nadziei